همه ما انسان‌ها همواره در پی ان هستیم که با ایجاد تغییرات سازنده در زندگی مان، کیفیت شرایطمان را بهبود بخشیم. گاهی تلاش می کنیم شغل و محیط کارمان را تغییر دهیم. سراغ کلاسها و آموزشِهای مختلف می رویم و کارهایی ازین دست انجام می دهیم تا زندگی مان بهتر شود. اما وقتی پا به سن می گذاریم ایجاد این تغییرات دشوارتر می شود. به علاوه آنکه ممکن است به دلایل مختلف حتی انگیزه کافی برای ایجاد این تغییرات را نداشته باشیم. با این حال لازم است هم خودمان تلاش کنیم هم به سالمندان کمک کنیم تا کیفیت زندگیشان را ارتقا دهند تا از نظر روانشناختی و البته جسمانی سالم تر باشند. 
راههایی که به کمک انهامی توان کیفیت زندگی سالمندان را ارتقا بخشید:
1. ایجاد و حفظ تعاملات اجتماعی مرتب و روزمره. معمولا با از دست رفتن همسر یا رفتن فرزندان، سالمندان تنها می شوند. به دلایل مختلف امکان تماس با دوستان و آشنایان برای سالمند محدود می شود. ممکن است افرادی که سالمند تمایل به صحبت و تعامل با آنها دارد خود بیمار باشند و امکان بودن در کنارشان مقدور نباشد. اینها تنها بخشی از دلایلی است که سالمند را به انزوا می کشاند. به عنوان مراقبین و نزدیکان سالمند موظف هستیم شرایطی فراهم آوریم که‌ سالمند از این انزوا و تنهایی بیرون بیاید. تماس های حضوری یا تلفنی مرتب و همیشگی می تواند یکی از راهکارها باشد. اگر سالمند در مراکز نگهداری حضور دارد شاید امکان برقراری ارتباط با اطرافیان بیشتر ممکن باشد. چرا که در این مراکز سایر سالمندان و کارکنان حضور دارند و می توانند سالمند را از تنهایی بیرون بیاورند. اما متاسفانه گاه خود سالمند تمایلی به برقراری ارتباط ندارد. در این صورت بهتر است علت پیدا و رفع شود.
2. اهدافمان را از یاد نبریم. همه ما برای زندگی اهداف و اولویت هایی داریم که رسیدن به آنها معنای زندگی ما را شکل می دهد. چنانچه ما نتوانیم همسو بت این اهداف و ارزشها حرکت کنیم ممکن است معنای زندگی مان را گم کنیم و این اصلا حس خوشایندی به همراه نخواهد داشت. بی معنایی و بی هدفی خای می تواند به افسردگی بیانجامد. درست است که ورود به دوره سالمندی ممکن است برای ما محدودیتهایی برای رسیدن به ارزش‌ها و اهدافمان ایجاد کند، اما لازم است با کمک مراقبین تلاش کنیم تا آنها را از یاد نبریم و در حد توان برای رسیدن به آنها تلاش کنیم. به خاطر داشته باشیم بودن در گروه راه خوبی برای پیگیری است. از دیگر سو وظیفه ما نزدیکان سالمندان است که در سالمند حس مفید بودن ایجاد کنیم. اگر ما طوری رفتار کنیم که سالمند حس کند حضورش مفید است کمتر درباره علت زنده بودنش دچار بی معنایی می شود.
3. فعالیتهای جسمانی را از قلم نیندازیم. بدن سالم برای حفظ سلامت جسمانی و روانشناختی سالمند بسیار مهم است. نقش ورزش در حفظ سلامت کاملا مشخص است، با اینحال به دلیل محدودیتهایی که بیماری های جسمانی و تحلیل بدن به سالمند تحمیل می کند، احتمالا سالمندان کمتر به ورزش کردن علاقه نشان می دهند. 
4. سلامت روانشناختی و ذهنی را جدی بگیریم. گاه مشاهده می شود که مراقبین چنان درگیر مراقبت های جسمانی می شوند که مراقبت روانشناختی و فعالیتهای ذهنی را از یاد می برند. بازی ها و فعالیتهای ذهنی مثل حل جدول، کتابخوانی یا انواع بازی های مرتبط و در خد توان شناختی سالمند، می تواند مفید و مثمرثمر باشد.
5. ارتباط با گروه‌های اجتماعی و اقوام. این قبیل ارتباطات ممکن است به دلیل مشغله جوانترها محدود شود اما باید به خاطر داشته باشیم این امر در حفظ سلامت سالمند بسیار مهم است. به علاوه آنکه اگر بتوانیم سالمند را در یک گروه که اعضای ان در حدود سنی سالمند و با علایق مشترک هستند قرار دهیم، به سلامت او کمک بزرگی کرده ایم. 

منبع متن:
https://www.independencevillages.com/5-ways-to-improve-quality-of-life-for-seniors/
منبع عکس:
https://www.mylifesite.net/blog/post/seniors-sex-significant-quality-of-life-issue/